Een Plaidoyer fir d' Biekerecher Waasser

Ass dat do den Péckvillchen? Ma nee, dat ass den versoffenen Storch.  

Dien läit alt schonn erëm am Gruef. Photo Hick!

Een Plaidoyer fir d' Biekerecher Waasser

Am Kader vun der Aktualitéit, an als Homage un den Bourvil, d' Ried vum Péckvillchen virum AAA Lëtzebuerg 

Dir Dammen an Dir Hären,

Léif Anti Antialkohol - Hick! - er

Biekerecher Waasser, Jo! Mee Alkohol, Nee!

Ah dach, dien hei drénkt näischt, doheem an ënnerwee,

Eng Drëpp Biekerecher, nee, Drëps Biekerecher,

Fir ze feieren, ass dat bescht Feierwaasser.

Biekerecher Waasser, Jo! Mee Alkohol, Nee!

Biekerecher an Alkohol sinn zweeërlee.

D' Biekerecher Waasser ass staark, t' kann Fëscher droen,

Hä, gewass! T' kann Schëffer droen, wollt Ech soen!

Bieker-Hick-er Waasser, Jjo! Mee Alkohol, Nee!

Duerfir huet dien hei ëmmer eng Kluck voll derbäi!

Biekerecher Waasser, vum Brenner, dat allerbescht.

Den Féckpillchen ass och mat deem Waasser gewäsch.

Biekerecher Waasser, Jo! T' drénkt sech mam Triichter,

Egal wou, wien, wéivill, t' bleift een schéin anniichter.

Huelt nach eent klengt Drëppe Glas,  dat ass jo nit schlëmm,

Sou joncker wéi haut gesinn mer eis nie méi erëm.

Alkohol? Nee! Mee t' steet sech schlecht op enger Patt,

Zapert, gëff eis nach een Patt, an huel Du och een mat.

An dann ass Absinthe, ma jëmmen, nee! Abstinenz!

Vun mar un drénkt dien heiten nëmmen aus der Strenz.

Biekerecher Waasser, jo! Dann bleift de Kirsch am Duerf,

Dann läit keng dréchen Long mat der Panz voll am Gruef.

T' gëtt een och nit Honds Mirabelle, ööh, miserabel.

Op véier Patten kraucht keen fort mam Jabel. 

Et Gin der déi soen, "nach eng Schlof Drëpp", am Jumm.

T' läit sech dann wéi den Gottfried Hurra op der Rum.

Eisen Villosoff seet, den Patt an Éieren,

Mee loosst Iech dann awer mam Déngscht Won féieren.

Gitt Dir alt an den versoffenen Rousekranz,

Op d' Kiermes, Fuesbal an aneren Firlefanz,

T' ass Biekerecher Waasser do fir Iech all.

Wat Dir nit drénkt leeft zu Nidderpallen an d' Pall.

Ech Wodka..Ech wollt grad soen, Alkohol, Nee!

Ass een awer mat engem Kueder ënnerwee,

An no enger Taass Kaffi Quëtscht, wat sot Ech, glëscht!

Do muss d' Biekerecher Schléiwen, entschëll - Hick, fléiwen.

Mir hunn an schwéierer Zong, Zäit, an d' Glas gekuckt,

Mir hunn wéi d' Millerad gedréint an gebruckt.

Mee, Prost! Mam Biekerecher kritt keen eis futti,

Dat Waasser kënnt an d' nei  Constituttifrutti !

Biekerecher Waasser, Jo! Alkohol, Genee!

Een Glas Virschoss an mer sangen Juchhee an d' Hee,

T' schauert den Mo, t' léisst een keng Flilleken hänken,

Haalt eng Néngtchen fir Schniewel an Panz ze schwänken!

Dir Distilléiert Dammen an Hären,

Biekerecher Waasser huet keng Kären!

Schléiwen Komitee vun AAA,

Léif Anti Antialkohol - Hick! er

Absolut Merci, an bis Pernod, beim Digestif.

Hätt nach een eng Framboise, ööh, Fro?

Lauschtert dann dem Bourvil no.

Exklusiv: Dien neien Code de Deontologie

Ass dat do den Péckvillchen? Jo, mee et gesäit een en nit op der 
Photo. T' ass d' Resultat wat zielt. Photo ET

Exklusiv: Dien neien Code de Deontologie

D' Lëtzebuerger dat sinn awer mol Rosener,

Den wëllen Wieler flucht hannert der Closener !

Déi war der Deeg mat dem Dingschtauto an d' Vakanz,

An déi Jalous doheem rappen hir elo d' Panz.

De Péckvillchen gouf gefrot: " wuerfir sees de näischt?

Kuck dach emol wéi dat aremt Meedchen do kräischt."

Dajee alt erëm, Ech fänken dann vun vir un,

Et ass eng Geschicht wéi déi vum Dikkricher Hunn.

Dat hat d' Meedchen sech nun awer schlecht iwwerluecht,

BMW ass "Brauchen Mer Wierklech" hat hatt geduecht.

An CD géing "Closener Dingschtwon" wëllen soen.

T' war den SREL, dien schreift heemlech "CD" op den Won.

Den Péckvillchen war och mam Dingschtwon an d' Vakanz,

Bei houfreg Leit mat geléintem Pohunnen Schwanz,

Faarweg Papageien mat jonken Copinnen,

An deck Staatsbeamten mat Dingscht Limousinen.

Den Péckvillchen huet vill Privileger gesinn!

Well d' CD, d' Chrëscht Demokraten lo zu Fouss ginn,

Well den Tram jo nach ëmmer nit fäerdeg ass,

Kritt dien éischten fir den beschten d' Panz gerass.

T' gouf zwar strikt nom Juncker sengem Code gefuer,

Mee dien gëllt awer nëmmen fir een selekt puer,

Dien hat jo selwer säin Dingschtwon gehimmelt,

T' huet awer keen him duerfir d' Klacken gebimmelt.

Elo gëtt dien neien Code schonn erëm iwwerschafft,

Déi nei Regelen ginn  nach vill méi ugestrafft.

Mamm Arméi' s Hummer däerf een nit an d' neutral Schwäiz,

An den Arméi' s Fliger ze léinen, dat gëtt ee Kräiz.

Vill Joer am Neie Gléck fir eis Ressort Ministeren

Ass dat do den Péckvillchen? Ma nee, dat sinn eis 18 Gefiedert, 

déi schéin an eng Richtung ginn. 

OK, et sinn der e puer méi, mee déi ginn herno op Europa.

Vill Joer am Neie Gléck fir eis Ressort Ministeren

Een "Ressort Minister", wat huet dien um Bockel?

Ech duecht déi stinn op engem gefiederten Sockel.

Et versteet een allerdéngs méi ënner "Ressort",

Wéi, wat dreift een Minister, wat fir een Motor?

Duerfir ginn se lo een Joer laang observéiert,

Wéi se sech behuelen gëtt enregistréiert.

Dann gesinn mer op se stinn mat eegener Kraaft,

Oder gëtt sech Energie anzwousch anescht verschaaft?

Wann een "Ressort" seet, dat deit op eng Fieder hin,

Mussen déi dann wéi eng Auer opgedréint ginn?

Jo, dat ass fir déi mechanesch Ministeren,

Déi, bei deenen een d' Auerwierk héiert ticken.

Wann den Wecker rabbelt, ass et ee Klackespill,

Wann den Schlëssel awer verluer geet, tickt nit vill.

Dann geet guer näischt méi, wéi am Dréiwierk versprach.

Se kommen op schaardegen Zännrieder geschlach.

Een automatescht Wierk huet zwar och een Ressort,

Dien spaant sech vum selwen bei all klengem Effort.

Bewegt een näischt, geschitt  och näischt. Dat ass Inertie.

Dien gëtt dann hoffentlech nie Minister vun der Energie.

Am Fong ass een Ressort gutt fir déi vill méi Aal.

Déi méi jonk Ministeren sinn all digital.

Batterie, Kontakt, schonn sinn se positiv gelued.

Mee wann d' Batterie platt ass, dann stinn s' all am Schluet.

Déi Gréng hunn natierlech Solar Batterien,

Fir een Megawatt, schalten mer se an Serien.

Mee keng Sonn, vill Reen, do brauch een dann ee Vëloh,

A struewelt fir Ersatz Energie vum Dynamo.

T' bleift den Staatssekretär, dien keen Portefeuille huet.

Wéi kritt een dien ouni Batterie opgelued?

O, dat ass einfach, do bleift nëmmen den Atom;

Zappt s' an d' radioaktiv Musel bei Cattenom.

Den Regierungsrot ass elo pur Energie,

D' Vëlos Klam am Boxebeen, d' Fieder stramm wéi nie.

T' héiert een am Denkprozess (1) d' Riedercher ticken,

An d' Radioaktiv, um Wupp, mat den Bicken klicken ....

(1) Ech duecht dass déi meescht denken, Denkprozess wär d' Wuert vum Joer. Ech denken, am beschten klickt oder tickt emol hei.

Denkprozess

Ass dat den Péckvillchen? Roueg! 

Mir sinn just an engem Denk Prozess.

Denkprozess

Dir hutt Iech bestëmmt schonn dat neit Wuert iwwerluecht,

T' ass "Denkprozess",  mee meeschtens hunn s' un näischt geduecht.

Oder dach, dann hunn se eng verwurrelt am Kapp,

An versichen dass jo nëmmen keen se ertappt.

Iwwert d' Prostitutioun sinn mer am "Denkprozess",

Wuer dat awer hin geet, ass nach guer nit gewëss.

An den Juncker huet och guer keng Ahnung wouhin,

Dat huet awer näischt mat Prostitutioun ze dinn.

Hien ass jo am Denkprozess iwwer Europa,

Hien ass verstoppt, mir waarden op säin Eureka.

Säin vollen Asaatz als Oppositioun ass hin,

Wëll de Regierungsprogramm jo säin schéngt ze sinn.

D' Mamm vun all Denk Prozess ass de Bommeleeër,

Do sichen se nach haut no Mëttel an Weeër.

Leider ass an deem Denk Prozess näischt ze man,

Well jo keen sech un näischt méi erënneren kann.

Sukuk

Ass dat do den Péckvillchen? Nee, dat ass eng Kluck déi su kuckt héich 

uewen vum Juck. Photo ET

Sukuk

An der Verwaltung kucken se Dech wéi Klucken.

"Jo jo, dat misst een gesinn, dat misst een kucken".

Dat äntweren se héich uewen vun den Jucken.

An dann traut keen sech méi fir sech nach ze mucksen.

Mam neien Wand gouf aus dem Kucken een Produkt,

Keng Käpp mat Neel, mee eng Zort Kuch déi heescht Sukuk,

Mat reliéisen Zich, mee kéng Nonnefaschten,

Ech frot d' Lea Linster wat esou epps géing kaschten.

Also, fir unzefänken verroden Ech hei,

Dem Lea säint Rezept, an dat ass fonkelnei:

Schéckt Ären beschten Chamelier an den Bazar,

Dattelen an Safran kafen fir een Dinar.

Dat Ganzt fein gemuel mat Sesam an Thymian,

Klaken mer dann  mat enger Dosen Eeër an d' Pan.

Voilà, een islameschen Eeërkuch, een Sukuk!

Wéi bei eis den Nonnefascht, mee dien hei ass am Souk.

Dir kënnt een Sukuk och an e puer klenger deelen,

Déi heeschen Sukichelcher, déi sinn z' empfehlen.

Sukuk verkeeft een dann fir dien duebelen Präis,

A moins, den Imam hätt se all selwer giess.

Am léifsten hunn Ech een Sukuk liicht ugebrannt,

Duerfir kritt d' Lea een neien Stär unerkannt.

Dann kommen déi dräi Weiser aus dem Muergen Land,

Fir ze kucken, fir ze schmaachen, mat der Cargolux geland.

De Juncker huet eng Féck-Mille-chen

Ass dat do den Péckvillchen? Nee, zwee mol dräi an enger Rei ass 

eng Féckmillchen. Photo: Archiv Péckvillchen.

De Juncker huet eng Féck-Mille-chen

An der leschter Bänk sëtzt nit dien jéngsten Juncker,

Hien beschwéiert sech am Oppositiouns Bunker.

Hien hat elo grad säin neien Job probéiert.

Mee hien huet jo nëmmen fir Premier geléiert!

Hien grommelt iwwert dien neien do, den Bettel,

A granzt, "bei den Walen krut dien mol keen Drëttel.

An seng Ried! Wat dien mat Aarmut ëm sech gehäit,

Dat huet dien alles vun mengem Programm geknäipt."

Den Huissier huet Biekerecher Waasser geschott.   

"Waasser!" sot en. "Et geet sou lues duer hei mam Spott".

Hien sëtzt hannen bei der Heizung, wéi d' Méck um Krunn.

Op dëser Mëscht war hien dach nach ëmmer den Hunn!

T' sot alt een "Moien Misch, bass Du och elo hei!"

Ma wat eng Frechheet, t' ass awer nit an der Rei.

A wann se dann mengen, dien do ass bal um Enn,

Dann trëpplen s'op een, wéi beim Hennes op der Genn.

Da kënnt och nach een mat "Die Sache mit der Uhr".

"Kemmer, këmmer Dech em näischt, et geet elo duer.

Dien hei ass een fräie Mann, egal wat, wou, wéi,

Ëmmer drun, mee dat hei! Dat packen Ech nit méi".

Mengt awer elo keen, dien do hëlt seng Pensioun,

Hien geet éischter nach an d' Bréisseler Kommissioun.

Et stinn him nach aner Lächer op, wéi den Europarot.

"Mee vergiesst d' Europaparlament" huet hien gesot.

Hien sot dem Spiegel, "schreift d' Leit hätten all gesot,

De Juncker kann nit Nee soen, wann Dir hien frot."

Dann geet hien op Europa, t' ass schonn verhandelt.

An den Spiegel schreift, t' war "gefickt eingeschaedelt !"

Mir verstinn elo säint Europäescht Spillchen,

Egal wien, wou, wéi, Bréissel ass eng Féck-Mille-chen.

Als leschten Kommunist fiert hien dann op Bréissel,

En päift duerch d' Loft, mam Hummer an mat der Séissel.

De Bettel beim bloen Beemchen

Ass dat do den Péckvillchen? Ma gewëss. Dien hält sech do eraus. 
Dat ass den 00-1000, maskéiert. 
Dien huet elo just een bloen Beemchen placéiert. Photo ET

De Bettel beim bloen Beemchen

De Péckvillchen googelt op alles nach do steet,

A wéi et der Trösterin der Betrübten geet.

Do koumen jo nit Biller drop vum NSA,

Déi haten sech verschalt, wat sinn dat emol Kéi!

Ech hunn dunn gezoomt fir d'Kamera ze fannen,

Ah, do steet se, déi fënnt jo awer ee Blannen.

T' ass een bloen Beemchen am Juncker senger Haascht,

Dat war den SREL, well den NSA ass iwwerlaascht.

Lo ass alles transparent, googelt vunn doheem,

Dem Becca säin Stadium, an dem Finck seng Dreem,

D' Cargolux, d' Luxair, an eis nei Frënn aus China,

De Péckvillchen schreift mat, an Alexandriner.