 |
| D' Barbarakritt en Spillschoul, an de'i Schwarz hunn naischt do ze sichen |
Bärbelendag an der Gemeng Biekerech
Mat gemächlechem Schrëtt trëppelt den Fieschter duerch säin Revéier,
D’ Béchs op der Schëller, an der Hand den Ëmwelt Brevéier.
Um Millewee erwëscht et hien dunn, do gouf en schéin erféiert,
Do hat jo nit een*t dien schéinen Bongert massakréiert!
“Hellegen Job vum Kuelebierg, wien war dien Ëmwelt Terrorist?”
Een Vëlo schellt, “ma sicht net weit” sot do deen eeleren Cyclist.
“Alt erëm Israel, wéi dachs muss Ech dat nach soen” sot den Pätter,
“Ma dann sidd Dir Zeien” sot den Fieschter, “een Ëmwelt Retter”.
“Kuck Der dat mol un, do stoungen
Äppel an Quetschebeem,
Mär waren all esou houfreg do drop an eisem Gaard an Heem.
Do waren Fräschen, eng Ëchel, een Fuuss an eng schwaarz Märel,
Wat eng Schan, Ech packen mech nit, Ech fannen schonn dien Kärel!”
“Dien Kärel, dat sinn Ech,” huet dunn eng douce Stëmmchen gesot.
“Ech sinn d’ Spillschoulsjoffer, an Ech hunn mech genau ëmfrot,
Ech hunn nämlech eent Déckt an der Hand fir bei d’ Mëllesch,
Well hat sot sie hätt gesot sie wär him nach eng schëlleg.”
“Aha, Ech verstinn, sou leeft dat,” huet dunn den Bop um Vëlo gesot.
“Dien Fieschter do huet Famill an Israel wann Dir mech frot!
Mat der Impakt Etude kéiert hien hei déi ganz Welt op d’ Kopp,
Tjö, Merde alors, wéint esou engem topegen Biotop?”
“T ’ass dach wouer,” huet d’ Mëlleschfra sech dunn dra gemëscht,
“Hei sinn d’ Froen mat den Äntwerten, just ënnerschreif d’ ganz Löscht.
Dann ass alles wéi ëmmer an der Rei, an domat alles gehat,
Dann kréint keen Iesel méi no dem Hueweler Habitat.”
“Ah bravo fir der Madame Minister hir verkierzten Prozedur,
Dien hei wär nawell iwwert d’ Kräizerbuch zréck op Stengefort gefuer.
Mee wann se uewen um Bierg testen soen se nach Ech hätt gefuddelt,
Ech huelen och léiwer den kuerzen Wee duerch den Hueweler Tunnel.”
An geschwënn gëtt déi nei Crèche Pimpampelchen inauguréiert,
D’ Atombommen Milly an de Mann mam Pitschelchen sinn invitéiert,
D’ Ministeren*innen hunn direkt 50 Plazen an der Crèche reservéiert.
A dach, déi ginn dann vun elo un all Joer budgetiséiert.
Et gëtt Äppelbrot an Quetscheflued nach aus dem Bongert,
An Judd mat Gaardebounen fir dass nëmmen keen erhéngert!
Ei Kaviar sot den Mann dien war erëm mam Vëlo do,
Dees huelen Ech mat heem, well den Kaviar schauert den Mo!
Vum Mëlleschbur aus lauschteren Fieschter an Fiisschen no,
Am Pimpampelchen do sangen lo déi Rout, déi Gréng an déi Blo:
Im Wald und auf der Heide, Amsel, Drossel Fink u-und Star.
“O Aarmut” sot den Fieschter déi retten keng Fauna a Flora, mee d’
Barbara,
