Lëtzebuerg an seng Flüchtlingswell

Sinn dat do Péckvillercher? 

Ma nee, dat ass eng Flüchtlingswell. Photo GovLu

Lëtzebuerg an seng Flüchtlingswell

Mir hunn an der Zäit eis eegen Leit verdriwwen,

Bliwwen sinn Auslänner, dat ass schéin duerchdriwwen.

Déi Flüchtlingswell goung entweder op Körperich,

Oder déi aner Säit bis hanner Sterpenich.

Sou entkoumen Dausenden den Propriétairen,

An den héijen Loyeren als Locatairen. 

Se hunn gebaut vun Alenuewen bis op Diddebuerg,

Souguer den Paschler Buergermeeschter ass vun Lëtzebuerg.

Den Xav sot: “Ech well nit Prömmjee vun engem Land sinn,

Wou d’ nächst Flüchtlingswellen nit preparéiert ginn.“

Am Ausland sangen der: “Wéi hunn Ech d’ Hierz sou wéi,”

All hätten se erëm  gär hiren Daach vun Stréi!

All Kéier wann d’ Regierung dat Lidd do héiert,

Dann kräischen se all, dat wär jo onerhéiert!

D’ nächst Flüchtlingswell kënnt bestëmmt, do ass keen Zweifel,

Mee dës kënnt vun hanner Arel an aus der Eifel.

Dann froen déi Lëtzebuerger Asyl doheem,

Mir huelen der awer nëmmen honnert an soss keen.

Well fir sech erëm doheem z’ integréieren,

Mussen se den Auslänner hir Sproochen léieren.

Den Etienne setzt Arméiszelter op den Glacis,

Spenden kommen aus dem Cap Vert an dem Mali,

An trotz der Séparatioun zwëschen Kierch an Staat,

Hëlleft d’ Caritas, an d’ Oktav gëtt ausgesat.