Wednesday, November 17, 2010

D' Ballade vun den Sechzeg Zéiwen.


Zwéin Ministeren, eng Ministerin

Soten, d' Lëtzebuerger hunn ze vill Speck.

A vläicht missten mir dann emol gesinn:

T' géing duer all Joer mat just engem Steak,

An engem gudden Dëppchen Kuddelfleck!

An wann Dir mengt dat wier eng Topegkeet,

Dann lauschtert gudd, dat heescht Nohaltegkeet.

Eisen Footprint dien bräicht sechs Planeten!

Mir jicken, baffen voll Gléckséilegkeet,

Mir klaken einfach ze vill Moneten.


Séi soten dat do muss sech elo ginn!

Déi sechs Planeten dat ass kee Geck.

Well mir dann mat zwielef Been do drop stinn.

T' mécht sechzeg Zéiwen a zwielef Féiss. Freck!

Ech kafen dem Gilly säin Schongbuttek!

Sechzeg Zéiwen, dat ass kéng Klengegkeet.

Et ass wichteg dass jiddereen versteet:

Et gëtt Zäit emol sérieux ze faaschten,

Ier d' ganz Welt nach op eemol ënnergeet,

Oder mir vum Grenghausgas nach baschten.


Mir no ass dat ganzt eng Ieselzegkeet,

Mat zwielef Been, e päift a fort et geet!

Mir géingen d' Spuenier am Fussball biischten,

Medailen wannen wou et nëmmen geet!

De Schleck um Vëlo géing wéi eng Rakéit.

Jiddereen kéim am Schrëtt wéi sechs Zaldoten.


No comments:

Post a Comment