Am Pëtz do sëtzt de Kropemann, nei Versioun.

Ech gesinn den Pokemon mat senger Kropestaang. Photo CE - ET

Am Pëtz do sëtzt de Kropemann, nei Versioun.

Zu Bréissel déif am Pëtz do sëtzt de Pokemon,

Am Fong, Dir kënnt den Jean-Claude jo selwer froen:

An sengem schwaarzen Buch do steet all Fra an Mann,

Déi den Jean-Claude iergendwéi nit gebrauchen kann.

All déi hien iergendwéi getufft hunn stinn do dran,

Sou liest een an der englescher Zeitung “Sun”. (1)

Déi seet E géing laueren mat der Kropestaang                                

Bis dass en all Mëssetäter - jupps - huet gefaang!

Dier kënnt Him hëllefen déi Veruecht ze  fannen:

Pokemon heescht d’ Spill, t’ ass nit nëmmen fir Kanner.

Dier musst den Marco Mille fänken mat der Auer,

An den Péitchen Lauer mat senger Schnauer.

D’ Lëscht ass laang: den Bettel mam Dolch im Gewande,

Dem Jean-Claude saïn offiziellen Portrait vum Brandy,

D’ Wéiwesch Kett dat mam Vëlo ëmmer d’ Virfahrt hëlt,

An den Pater Josy dien d’ Salzdëppchen nie nofëllt!

Och den Marius Kohl dien den Lift nit ophält,

Den Frieden dien engem als onbescheiden opfält.

Den Grand-Duc dien deemools nit wollt ënnerschreiwen,

An den Digestif, well dien geet ëmmer un d’ Schléiwen. 

Nit ze vergiessen, den Kemmer mam Resümee,

An d’ Kreckéiler aus der Chambre des Députés,

D’ Trapen Siss dat sot hien kinnt keen Auto fueren,

An den Privat dien sot hien misst mam Fliger spueren.

Och am Ausland, den Hollande dien  keng Bees wëll hunn,

Den Cameron dien seet hien wär een Méckenkrunn.

Keng Aluedung op d’UNO vun deem Ban Ki Moon,

Dien kënnt an d’ schwaarzt Buch am Pëtz bei den Pokemon.

(1)    Et war eigentlech “The Telegraph”, mee dat reimt nit.