Den Yves gonnt dem Cam keen Beki!

Ass dat do een Péckvillchen? Ma nee, et ass een Anhinga, tenant en son bec een Bekileck. 

Photo ET

Den Yves gonnt dem Cam keen Beki!

Text am originellen Biekericher.

Dem Camille seng Beki Iddi war knapps gebuer,

Schonn granzt den Yves den Beki hätt neescht hei verluer.

Hien seet "den Beki verstéisst géint all Regelmäent,

Ech laachen mech freckt, wann der d' Fangeren verbrennt."

"Ech an d' Zentralbank kennen nëmmen den Euro.

Däer wësst dach, zu Fraunkfert, do setzen Ech jo,

Fir dat gaunzt Geschir iewer Waasser ze halen,

Dann kommen déi do Ees mam Beki  iewerfaalen."

"Den Euro gaunz eleng ersetzt den Sou mam Lach.

Den Beki nieft dem Euro ass neescht am Verglach!

Et kaun äen en nemmen am Kauntoun gebroochen,

Mee am Rescht vum Laund waert en Iech d' Haund verstoochen."

"Et duurf nit sinn dass d' Leit den Beki léiwer hunn,

An dass den Euro besser wier, dat wier gelunn.

An gëtt äen boost dem Kauntoun mam Beki erwëscht,

Dann ginn déi beschlagnahmt an t' gäet direkt an d' Këscht."

Camille, géi schwëtz mat dem Aareler Laund a Sprooch,

Déi woulten  jo ëmmer schonn bei den Groussherzog.

Zu Diddeburg gäet käen den Beki verbidden.

De'i hunn genuch ënnert dem Euro gelidden.

An zu Arel op der Knippchen sinn se dann frou,

Déi kafen Ees eng Kou an äen Kauleff derzou.

Mam Beki ass zu Arel bestëmmt gutt kafen,

Da brooch och käen méi op Lëtzebuerg ze lafen.