Gëlle Fra géi nit a China

Aus dem Lëtzebuergeschen op Chinesesch iwwersat vum E.T.

Meng léif Frae-Chen Géi net a China,

Wéint der Ping Peng Carabina,

Et Jiu Jitzt, Mee dat et Spritzt,

Hänn a Bäich Ginn opgeschlitzt.

Et Stong Schon gëschter an der Tsei Tung,

Ech Fë-Shen Séi jiust aus der Hei Tsung,

Do Son Séi, Séi ging Lo Op Shanghai,

Dann hun Mir d' Schéint Mee-Tchen Nim Méi Hei.

Ech Klam-Men séier an Mäin Pal Tong,

Quë-Tschen t'Tséi-Wen a Meng Son des Shong.

Da Si-Chen Ech no Me-Ngen Hen Shen,

A Flang Sang-En Ech Hir ee Staenn Chen.

Oh Du Déi Sou Schéin um Sockel stoung,

Séi Plën-Neren Dech Wéi ee Schnu Del Hong!

An Lo Hun Ech Schonn genuch Ge Song,

De'i ganz Schmot Schléit Eng-Em Schéin op d' Long.

D' Mee-Tchen steet alt do hallef Pla-keg.

Bei deeër Keelt dat haelt ee Waa-kreg.

D'Leit Ko-Men alt nach Eng Ker Wén-Ken,

D' Mee-Tchen Steet an der Sonn Tse Blén-Ken.

Hei Kou-Men den Jungs Lee an de Jang,

De La Me Shen Fern, de Ben Flam Mang,

Den Don Han Sen an Den Den Nis Thein,

De Jang Tsei Met an de Jem Pi Klein.

D' Leit sinn Fuk Kuk Ken traureg wéi Eng Gei,

Dun Koum den Hei Elei, Kuck Elei,

Wu Hir, Séi Fil-Men wann Séi Pa Ken

D' Tréinen La Fen Eng Em laanscht d' Ba Ken.

Déi Wäit Jo Eng Tonn Ou Ni Ge Tsei.

Déi Pa Ker Ten do Ver di Ngen hir Pei.

Dang Dang, d' Këscht Ge-Neelt, Dat Ass am Fong,

Wat Ee Muss Hunn Fir bis op Hong Kong.

D'Finn sot Tsum Trinn Ech hätt Gaer ee Stong,

De Jang sot, Ech Hat Dat op Der Tsong,

All Lëtzebuerger kritt Lo ee Bong,

Fir eng gratis Rees bis op Hong Kong.

Jenni a Menni raumt säin Ti-Rang,

All Renmimbi an den leschte Frang.

Alles gepaakt an d' Turn Shlap Pen nei,

Sin S'um Wee bei d' Mee-Tchen Fu Shanghai.

Den Hu zaapt Hin Nen Tsing Tao Béier,

Mee all Hunn Se'i Dikkricher léiwer.

Mir wëlle Yo Blei We Wok Mir sinn,

Mir wëlle Yo Keng Chinesen Ginn.